鼓腹而游的成语故事
: failed to open stream: No such file or directory in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>16</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagecolorallocate() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>17</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettfbbox(): Could not find/open font in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>31</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettftext() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>34</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagepng() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>35</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagedestroy() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/17312/e/class/userfun.php</b> on line <b>36</b><br />
/d/file/titlepic/chengyu30711.png)
拼音gǔ fù ér yóu
基本解释鼓腹:鼓起肚子,即饱食。饱食挺腹,悠闲游玩。形容太平时代人们过着安乐的生活。
出处战国·宋·庄周《庄子·马蹄》:“夫赫胥氏之时,民居不知所为,行不知其之,含哺而熙,鼓腹而游。”
暂未找到成语鼓腹而游 的典故!
更多成语出处和典故
※ 与(鼓腹而游)相关的成语及历史出处:
成语 | 历史出处 |
---|---|
半途而废 | 西汉 戴圣《礼记 中庸》:“君子遵道而行,半途而废,吾弗能已矣。” |
一寸丹心 | 宋 杨万里《诚斋集 卷十二 新除广东常平之节感恩书怀》诗:“向来百炼今绕指,一寸丹心白日明。” |
天经地义 | 先秦 左丘明《左传 昭公二十五年》:“夫礼,天之经也,地之义也,民之行也。” |
乐道安命 | 南朝·宋·鲍照《园葵赋》:“荡然任心,乐道安命。” |
颐指气使 | 唐 元稹《追封李逊母崔氏博陵郡太君制》:“今逊等有地千里,有禄万钟,颐指气使,无不随顺,所不足者,其唯风树寒泉之思乎!” |
自怨自艾 | 先秦 孟轲《孟子 万章上》:“太甲悔过,自怨自艾,于桐处仁迁义。” |
自己人 | 钱钟书《围城》:“自己人之间,什么臭架子、坏脾气都行;笑容愈亲密,礼貌愈周到,彼此的猜忌或怨恨愈深。” |
无法无天 | 清 曹雪芹《红楼梦》:“珍大奶奶是个老实头,个个人都叫他养得无法无天的。” |
疙里疙瘩 | 清·郭小亭《济公全传》第五回:“滋着一脸的泥,破僧衣,短袖缺领,腰系丝绦,疙里疙瘩,光着两只脚,拖一双破草鞋。” |
春山如笑 | 宋·郭熙《林泉高致·山水训》:“春山澹冶而如笑,夏山苍翠而如滴,秋山明净而如妆,冬山惨淡而如睡。” |